Τόσο διαφορετικοί μα και ίδιοι ταυτόχρονα..! Ένα πρωινό στην αυλή του σχολείου μας, καθίσαμε σε κύκλο και μοιραστήκαμε τι μας δίνει χαρά και ποιο χρώμα γεμίζει τις στιγμές μας. Έτσι σιγά σιγά οι λέξεις στήσανε χορό και επιτέλους θα σας πούμε του Β2 το μυστικό.
Στις αγκαλιές μοιράζομαι, με τα χαμόγελα ξεχνάω.
Όταν τους φίλους μου ανταμώνω σαν ηλιαχτίδα από τη νύστα ξετρυπώνω.
Στο σχολείο μες στην αυλή τα παιχνίδια μας σου παίρνουν τα μυαλά.
Φίλους βρίσκω, γέλια ανταλλάζω, κάθε μάθημα καινούργιο χρώμα μες την καρδιά.
Με τα μαθηματικά κάνω πάρτι, ξέφρενοι οι αριθμοί και στο ρυθμό χορεύω.
Στα εικαστικά φτιάχνω παράθυρα και ταξιδεύω.
Στα αγγλικά θα σου πω τα μυστικά..
Στην αίθουσα των υπολογιστών το πάρτι συνεχίζεται, αυτό των αριθμών, μαζί με τις οθόνες μπαίνουνε κι οι νότες στο χορό.
Το Θέατρο και γυμναστική μας κάνουνε μια συντροφιά, με θάρρος και αγωνία πλησιάζουμε άλλοτε γρήγορα κι άλλοτε αργά.
Μα τόσο χαιρόμαστε και σε θαυμάζω που έχεις για όλους πάλι τσίχλες και γλυκά.
Το διάλειμμα με περιμένει κι εγώ συχνά ρωτώ τον διπλανό, μη τύχει κι αργήσω κανένα λεπτό.
Κι όταν κάρτες ανταλλάζουμε οι διάδρομοι πλαταίνουν και οι θυμοί καταλαγιάζουνε.
Αγαπάμε και τα αυτοκόλλητα, μην λέμε τώρα τα αυτονόητα!
Στο γήπεδο με φίλους παίζω, ξέρω τη μπάλα να καταφέρνω.
Χαρά στην ομάδα μου έτσι φέρνω, έτσι μου είπαν αυτοί που αγαπώ.
Μην ξεχνάς όμως το μπάσκετ που τόσο μου αρέσει, τόσο ξεχωριστό!
Μα από όλες τις νότες και τις λέξεις που μαθαίνω, αυτό που θέλω να σου πω κι όταν σωπαίνω… έχω ένα λόγο με τόσο κέφι να ξυπνώ.
Ο κύριος Γιάννης! δάσκαλος γλυκός, με την κιθάρα του πάντα γελαστός μαζί με τη νεράιδα που όλους μας ενώνει, η κυρία Χριστίνα, πάντα το κατορθώνει κι έτσι δεν νιώθουμε ποτέ μας μόνοι.
Μια τάξη με χρώματα πολλά, με χαμόγελα αλλά και με γκρίνια για να σπάμε την ρουτίνα!
.jpg)
Εύα Αθανασιάδου, Εικαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου